విద్యలేపరి నవ్వురాతల విచ్చుపూలుగ పంచెగా
గద్యరచనల డొక్క మా ఫణి గమ్యమేలిన వక్తగా
పద్యమేమన మెచ్చుమాటల పద్ధతీదని తిన్నగా
విద్యనొక్కటి మత్తకోకిల విత్తనాలుగ చల్లెగా!
అద్దికన అన్నమయ్యే
ఒద్దికనిచ్చె తన కుంచెలోవరమై స
న్నద్ధితుడై చిత్తరువులను
బుద్ధిగ మాకంటచూపె బుడతను రఘువే!
ఎవ్వనిచే జనించు జలమెవ్వనితాకగనుండు క్షీనమై
యెవ్వడు యందుడిందు పథమేగును యెప్పుడు, నాశకారణం
బెవ్వ డనాది మిధ్యలయు డెవ్వడు, సర్వము దానెయైన వా
డెవ్వడు వాని నాత్మసఖు నీబాబునే శరణంబు వీడనన్.
మాడిన లడ్డూ కాదది
వేడిగ ఉండలు మినుమువి వేరే కదునే!
గాడిగ ఉన్న పునుగు
లాడగ శెనగలదిమిన ఫలాఫలు లేమో!
కొబ్బరియుండల లడ్డులు
ఇబ్బడి ముబ్బడిగ జూడ నిక నోరూరున్!
జబ్బల యువకుల జూడగ
నబ్బాయను తనయజూచి నమలగ జూసెన్!
ముక్కున ఎర్రది యొకటిని
అక్కున జేర్చంగ యొకటి అరమరికకొకన్
లెక్కన కాలికి ఎనిమిది
పక్కున నవ్వేటి దేది పదపోలారున్!
ధైర్యము మెండుగ కావలె
భార్యలవలె వదలక భారపు ధారా
కార్యక్రమముల జూడగ
నార్యులకది మడమవంచు నాతుల తంత్రం!
నిర్భయ మానము గావని
నిర్భాగ్యపు మనుషులగన నిర్బలులెవరే!
నిర్భయ చట్టములున్నను
నిర్భయముగ తిరుగలేరు నిర్భరమదియేన్!
ఎదలకు నాగిని మాధవి
వదలని భానుప్రియగతి వరము స్మితయున్!
నదియాల విజయశాంతుల
మదనపు రాధా సుమలత మలుపున రమ్యే!
రమ్యను గాంచగ బలగము
గమ్యము గానని మడతల కనుగననేలా!
రమ్యపు వయసున కొందరు
రమ్యారుణ వదనముగని రవినే గనిరే!
లఘువుగ చేతిని గీతల
లఘువులనే తెలుసుకొనుచు లక్ష్యము చేరెన్!
లఘువులు గురువుల ఛందము
రఘునాథుని కందమాయె రమ్యపు రీతిన్!
నుడివెదనని పలుమారుల
నుడివిన నామము మరువక నుడివితినేమో
నుడివిన మేలగునను నా
నుడి మదినిడి, నే నినుగన నుడివితినయ్యా!
చిత్తము మొత్తము నీవను
విత్తనమే మదినినాట విచ్చుక నేనై
పొత్తను మోతల నెత్తిన
పొత్తుగ దేవాదిదేవ! పొలిమెర నీవా?
ఎక్కడ పాపము జేసితి
దక్కని యాపుణ్యమేమి దరియే నీవై
చక్కగ కొలచిన దారుల
నొక్కటి గానను ఎటులను నొకపరి రావా!
బక్కగ నున్నను బలపము
పక్కన కూర్చోక నల్లబల్లల మెరయన్
చక్కగ వచ్చే లావగు
లెక్కలు ఎకసకియము విడి లెస్సగ కదిలెన్!