మొన్న పొద్దున చూసాను
మొదటిసారి
తను ఆడుకుంటున్నప్పుడు
నిర్మలానందం
అప్పుడే నిద్రలేచినట్టుంది
చక్కటి ఒత్తుజుట్టు
అప్పుడే పుట్టినట్టు
తెలిమంచు తుళ్లింతల్లో
జంకూగొంకులేని కేరింతల్లో
నవ్వుకుంటూంది
ఇది నా ప్రపంచం
నువ్వే పరాయివాడివన్నట్టు
కోపంగా బుంగమూతితో
నా వైపు చూసింది
నీతో కచ్చి అన్నట్టు
పరిగెత్తి వెళిపోయింది
నిన్న హడావిడిలో వున్నానో ఏమో
తప్పక చూడాల్సిన
ప్రకృతి అందం
మళ్ళీ చూసా
పసిమనసు శృతిచేస్తే
పక్కున నవ్వుతూ
సిగ్గుబుగ్గలతో చెట్టెక్కేసింది
ఈ రోజు పొద్దునా
అదే హడావిడి
మితవేగంగా వెళుతున్న కారు
చారల మార్గం దాటేందుకు
దూరంగా బడికి వెళ్తున్న పిల్లలు
రాజమార్గంలా దారిమధ్యలో
పరిగెడుతూన్న తనని
మరలి చూసా
వడివడిగా వెళుతూ
వెనక్కి తిరిగి
కోపంగా చూసింది
మళ్ళీ ఇది నా ప్రపంచం అన్నట్టు
మనసు చివుక్కుమంది
ముందుకెళితే
చివాలున వేగంతగ్గి
శివాలైన మనసుకు ఒగ్గి
వెనక్కుమరలి చూసి
తనకేమీ కాలేదని తెలిసి
సహజానందంతో
మనిషిగా రోజు మొదలయేందుకు
మార్గం చూపింది
చిట్టి బుడత! ఉడత!
అమరకోశం
అల్లసాని పెద్దన
అక్షరమాలిక
అన్నా చెల్లెలు
పట్టుచీరల నేతగాళ్లు
వేపచెట్టులో బంకగూళ్లు
పసుపు గడపలు
చెలిమల కడవలు
పచ్చజొన్న పైర్లు
లెక్కలు నేర్పిన కరెంటు స్తంభాలు, వైర్లు
అప్పిచ్చిన పచారి కొట్టు
సుస్తీ తాయెత్తుల పీరు సాయిబు ఒట్టు
పక్కింటి ఆదివారం దేవసహాయం
పైవాడు తీసుకెళ్లి ఏ సాయంలేని మరో కుటుంబం
అనవసరం తెలీని నెలజీతాలు
అవసరానికి అంతా బంధువులే చిన్న ఊళ్లో!
సెలవులోస్తే ఒకే విడిది తాతయ్య ఇల్లు
జారుడుకుర్చీలో జామపండిస్తూ ఆప్యాయతలు
జడల పద్యాలు చెప్పించుకుంటూ వీధి తాతయ్యలు
జమఖానపై మిద్దెమీద నిద్రలు
జారుతూ వెళుతున్న నక్షత్రాలు
జరిగితే అవి పడతాయేమోనని కదలని జాగ్రత్తలు
ఇంటిముందు కానుగ చెట్టు పంఖా
అందరివైపూ తిరగగలననే రైలు అర్ధరాత్రి ఢంఖా
విగ్రహం నుంచి గుడిగా ఎదిగిన దేవళం
విరివిగా తాతయ్య ఇచ్చిన చిత్రవిరాళం
జేబుల్ని వెక్కిరిస్తున్న హుండీ
చమురువెలుగుల్లో తోడంటున్న అందరితండ్రీ!
పైరవీలు చేరని పల్లెటూళ్లకే పంతుళ్ల మార్పులు
స్నేహితులంటూ మిగలని ఊళ్లలో చేర్పులు
పలకరింతల గాలికేరింతల్లో పచ్చిక పైర్లు
పడేయటం నేర్పని పల్లె మనసులు, గాలులు
కసితో కందుకాల్లా ఎగిరిన తలలు
కనులు చూసినా కలవరపడటం తెలీని కలలు!
కనుచూపు మేరలో లేని పాఠశాల
కూడదీసుకుని పరిగెత్తుతున్న పాదాలు
కంచుకంఠంతో సమయానికి చేరాలనే ఆఙ్ఞ
కంచు ఘంట కొడుతూనే సాగే ప్రతిఙ్ఞ
తెల్లచొక్కాపై విసిరిపడిన బురద గాట్లు
వరిలో పడేస్తున్న వాగు, మట్టిగట్లు
పట్టుకుని నడిపిస్తున్న నాన్న
పదుగురిలో పరువునిలవాలనే అమ్మ
ఇనుపగుండు విసిరితేనే ఆటల సమయం
ఇరుకు గదుల్లో చదువులు
విశాల మనసులతో పంతుళ్ళు
ఒరవడితో సాగే పరీక్షలు
ఒక్కటైనా వదలని ప్రశ్నలు
ఒకటిగానే నిలవాలనే పట్టుదల
ఒంటరైతే వెళ్లిపోయిన స్నేహవర్గవిచక్షణలు
ఒక్కటైనా ఆసరాకాని వందల్లో బంధువులు
వందమార్కులతో వేచిచూసిన ప్రవేశ నిరీక్షణలు
గడియకో సలహాల ఉద్యోగ గవాక్షాలు
గమ్యంతెలీని దారుల్లో గమ్మత్తులు!
ఏదైనా చేయగలననే మొండిధైర్యం
ఏదొ ఒకటి అవుతాననే చిన్న ఆశ
ఏదీ కాలేరనే బంధువుల నిశ్వాస
కావాల్సిన ప్రతిచదువూ చేరలేని మూల్యం
కథల్లా కనులముందే వెళ్ళిపోయిన బాల్యం
తిరిగిచూస్తే అదే కూర్చి మిగిల్చిన అమూల్యం!
